pobrząkiwać

pobrząkiwać: pobrząkiwać {{/stl_13}}{{stl_33}}||{{/stl_33}}pobrzękiwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, pobrząkiwaćkuję, pobrząkiwaćkuje {{/stl_8}}{{stl_22}}– pobrząkać {{/stl_22}}{{stl_33}}||{{/stl_33}}pobrzękać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIIa, pobrząkiwaćam, pobrząkiwaća, pobrząkiwaćają {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brząkać czymś lekko, z przerwami, jakiś czas': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pobrząkiwała srebrnymi bransoletkami na ręce. Pobrząkiwał kluczami. Jeńcy pobrzękiwali kajdanami. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'grać niedbale na jakimś instrumencie strunowym; potrącać struny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pobrząkał na gitarze. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niektórych przedmiotach z metalu, szkła, porcelany itp.: wydawać słaby przerywany dźwięk, brzęk wskutek uderzania, potrącania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szyby w oknach pobrzękują przy każdym wybuchu. W grzechotce pobrzękiwały metalowe kuleczki. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

pobrząkiwać — Pobrzękiwać szabelką zob. szabelka … Słownik frazeologiczny
pobrząkać — a. pobrzękać dk I, pobrząkaćam, pobrząkaćasz, pobrząkaćają, pobrząkaćaj, pobrząkaćał pobrząkiwać a. pobrzękiwać ndk VIIIb, pobrząkaćkuję, pobrząkaćkujesz, pobrząkaćkuj, pobrząkaćiwał 1. «spędzić pewien czas na brząkaniu; spowodować brzęczenie… … Słownik języka polskiego
pobrząkiwanie — n I 1. rzecz. od pobrząkiwać. 2. «słaby przerywany dźwięk wydawany przez potrącane, uderzane przedmioty metalowe, szklane, struny instrumentu itp.» Z kuchni dochodzi pobrząkiwanie naczyń. Już zamykają słychać pobrząkiwanie kluczy … Słownik języka polskiego
pobrzękać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pobrząkiwać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobrzękiwać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pobrząkiwać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias